Bilim insanları, bebeklerin ağlama nedenlerini ayırt edebilmenin bebeklere bakma deneyimiyle modüle edildiğini buldu.
Fransa’daki Saint-Etienne Üniversitesi’nden bilim insanlarının bulguları, insanların bebeklerin ağlamalarını yorumlama yeteneğinin doğuştan gelmediğini, deneyimlerden öğrenildiğini ortaya koydu. Aynı zamanda çalışma, küçük bebeklere ebeveynlik yapmanın, bebeklerin iletişim sinyalleriyle iletilen bilgileri deşifre etme yeteneğimizi şekillendirdiğini gösterdi. Öyle ki küçük bebeklerin ebeveynlerinin, bebeği daha önce hiç duymamış olsalar bile, ağrılı ağlamalarını tanımlayabilecekleri ancak deneyimsiz kişilerin bunu yapamayacağını buldu.
Bilim insanları bu keşfi, bebeklerin ağlamalarında bilginin nasıl kodlandığını ve insanların bu bilgiyi nasıl çıkardığını araştıran daha geniş bir araştırma programının parçası olarak yaptılar. Yeni çalışmada, bebeklerle önceki bakım deneyiminin, acı çektiklerini tanımlama yeteneğini nasıl şekillendirdiğini öğrenmek istediler. Hiç tecrübesi olmayan kişilerden küçük çocukların mevcut ebeveynlerine kadar, bebek bakımı konusunda farklı deneyimlere sahip kişilerle çalıştılar. Ayrıca araştırma programı, ara sıra bebek bakıcılığı deneyimi olan ve bakıcılık konusunda daha kapsamlı profesyonel deneyime sahip ebeveyn olmayan kişileri de içeriyordu.
Daha sonra çalışmadaki herkese, birkaç gün içinde bir bebekten 8 rahatsızlık çığlığı duydukları kısa bir eğitim aşaması verdiler. Çığlıkları rahatsızlık veya ağrı olarak çözme yetenekleri test edildi. Ve sonucunda, deneyimin her şey olduğu ortaya çıktı. Çok az deneyimi olan veya hiç tecrübesi olmayan insanlar, ağlamalar arasındaki farkı tesadüfen bildiler. Az miktarda deneyime sahip olanlar ise biraz daha iyi performans gösterdi.
Mevcut ebeveynler ve profesyoneller tesadüften daha iyisini yaptı. Ancak daha küçük bebeklerin ebeveynleri açık ara kazananlardı. Bebeğin ağlamasını daha önce hiç duymamış olsalar bile, ağlama bağlamlarını tanımlayabildiler. Daha büyük çocukların ebeveynleri ve profesyonel deneyime sahip olanlar, tanıdık olmayan ağlamalarla pek başarılı olmadılar.
Bulgular, bebeklerin ağlamalarının akustik yapılarına kodlanmış önemli bilgiler içerdiğini de gösterdi. Yetişkinler bu bilgilere uyum sağlarken, onu deşifre etme ve bir bebeğin ne zaman acı çektiğini belirleme yetenekleri, maruz kalma ve deneyimle daha iyi hale geliyor.
Araştırmacılar, bebeklerin ağrıyı nasıl ilettiği hakkında daha fazla bilgi edinmenin, ebeveynlerin ağrıyı nasıl daha iyi tanıyacaklarını ve ona nasıl tepki vereceklerini öğrenmelerine yardımcı olabileceğini umuyor. Şimdilerde deneyim ve ebeveynliğin bebekler ağladığında beyin aktivitesini nasıl şekillendirdiğini daha fazla araştırmak için beyin görüntüleme çalışmaları yürütüyorlar.
